Karanlığın ortasında,
Parlayan bir güneş gibi,
İmanın doğduğu şehir,
Mekke, Mekke güzel şehir.
Döneceğiz, döneceğiz,
Vahyin kalbi döneceğiz,
Geleceğiz, geleceğiz,
Mekke, bir gün geleceğiz.
Bir kuş olsam, uçsam sana,
Süzülsem sokaklarına,
Çiğdem olsam, çiçek açsam,
Kavrulan o toprağında.
Döneceğiz, döneceğiz,
Vahyin kalbi döneceğiz,
Geleceğiz, geleceğiz,
Mekke, bir gün geleceğiz.
Senden uzak olabilmek,
Taşlar gibi yürek ister,
Zalimin eline komak,
Zulüm olmaklığa yeter.
Döneceğiz, döneceğiz,
Vahyin kalbi döneceğiz,
Geleceğiz, geleceğiz,
Mekke, bir gün geleceğiz.
Kavrar yürek, kalkar bilek,
Sana İbrahim’ler gerek,
Eteğinde her bir yürek,
Bir gün haykıracak; Lebbeyk!
Döneceğiz, döneceğiz,
Vahyin kalbi döneceğiz,
Geleceğiz, geleceğiz,
Mekke, bir gün geleceğiz.